Win-win in het kwadraat

Mijn time out duurt nu drie maanden en nog steeds heb ik me geen moment verveeld. Het huis is inmiddels opgeruimd (zooi komt gewoon weer binnen), en kan me de hele dag vermaken met huis-klusjes en kinder-entertainment & regeldingen. Maar dat doe ik niet. Bloed kruipt waar het niet gaan kan en eigenlijk ben ik behoorlijk wat werk-dingen aan het doen. Ik reageer op hele leuke vacatures (ja die zijn er en gelukkig word ik ook uitgenodigd om er over te komen praten) en doe wat werk-opdrachten voor mensen/bedrijven die ik ken. Om-niet nog overigens. Ik ben op stage bij mezelf om te ontdekken of eigen ondernemerschap wat voor me is. Naast de opdracht voor Over Morgen (zie ook mijn vorige blogpost) heb ik een bedrijfsanalyse gedaan voor een ingenieurs- en adviesbureau, resulterend in een 10-punten-overzicht van tips/adviezen om de organisatie sterker te maken en ben ik bezig met een bedrijfsanalyse voor een jonge, zeer ambitieuze ondernemer die imagesgoed is in starten van nieuwe initiatieven, maar minder focus en ervaring heeft in het vasthouden van succes en verder uitbouwen (lees: professionaliseren) van zijn bedrijven. Daar help ik hem mee. Enerzijds door te signaleren wat de zwakke plekken zijn in zijn dienstverlening/bedrijfsvoering en deze aan te pakken en anderzijds door persoonlijke advisering/coaching om hem als persoon/directeur sterker te maken. Tja, en hoe zie ik dat in combinatie met die leuke sollicitaties.. Ik houd vooralsnog alle opties open en zit in de tussentijd dus niet stil. Iedereen die mij kent weet dat ik (zelf) ontwikkeling het allerbelangrijkst vind en dat doe ik op deze wijze. En waar dit allemaal toe leidt.. Dat zullen we zien. Thema van mijn afscheidsworkshop was loslaten en zien wat er op je pad komt. Nou, daar ben  ik nu dus heel druk mee bezig. En word er heel blij van. Een win-win-situatie in het kwadraat dus.

PS. Ik heb een bedrijfsnaam in gedachten en zal deze op een later moment via mijn blog onthullen..

Advertentie

Time-out is druk druk druk

WervelwindOjee ojee, het is april en ik ben al ruim een maand niet aan het werk. Tijd genoeg om een blog te schrijven zou je denken. Nou, dat valt behoorlijk tegen. Ik heb het drukker dan ooit. Waarmee dan? (oh help, ik ga al tegen mezelf praten, dat gaat niet goed..) Nou met een heleboel. Zo is gelijk aan het begin van mijn time-out mijn schoonmoeder (die ernstig ziek was, ze had ALS) overleden. Nou, dat werkt beter dan een vakantie om ‘los te komen van het dagelijkse leven’. Alles stond op zijn kop en inmiddels is de rust weer wat wedergekeerd. Alhoewel.. pech komt nooit in eenvoud en dat hebben we gemerkt: een vriend heeft een zware open-hart operatie moeten ondergaan (gescheurde aorta), een moeder van de hockeyclub is in korte tijd ziek geworden en overleden (vanuit mijn hockey-secretaris-rol heb ik een aantal zaken mogen regelen), een boom is tijdens de storm op ons huis gewaaid (niemand gewond) en vorige week heb ik 1,5 uur met pech langs de weg gestaan. De perfecte timing dus om even niet te werken.

Gelukkig gebeuren er ook leuke dingen. Ik heb een eerste aanzet gemaakt tot het opruimen van het huis (mijn Facebook vrienden weten er alles van, de groep Ruilen en gratis afhalen in Hoevelaken overigens ook), doe wat kleine werk-dingen (adviseer FlexCompany over onder andere de marketingstrategie en heb afgelopen vrijdag een strategische sessie gedaan met directie en eigenaren van Over Morgen), reageer alleen op hele leuke vacatures (en daardoor vandaag een leuk
sollicitatiegesprek), heb gezellige feestjes en partijtjes en nu ook tijd om meer aandacht aan kids te kunnen geven. De jongste wordt nu nooit meer te laat opgehaald uit de BSO (nou, bijna nooit..) en de oudste kan gezellig met mij een kopje thee drinken als hij uit PP 153school komt. En zoals past bij een pre-puberende zoon: daar heeft hij helemaal geen zin in. Wat ik natuurlijk begrijp als moeder die vroeger ook pre-puber is geweest. Dat ik in de buurt ben vindt hij gelukkig wel heel gezellig. Net als overigens veel andere mensen, zoals op het schoolplein in de supermarkt.

Als ik wil kan ik de hele dag koffie (nog steeds thee in mijn geval) drinken, lunchen en etentjes hebben. Maar dat wil ik niet. Ik blijf een beetje streng. Door de week werk ik mijn lange klusjes lijst af (ja, ik heb nog veel meer tijd nodig om echt los te komen..) en in het weekend.. is het weekend! Lekker. Rust. Bijkomen van mijn time-out.

PS. Mocht je me nu net willen bellen/mailen/appen om met me te gaan koffiedrinken en/of lunchen en/of eten, gewoon doen hoor. En ook als het over werk gaat. Dat vind ik juist leuk. Leve het loslaten en genieten van de vrije tijd. Dat ik daar gewoon niet zo goed in ben, weet ik inmiddels wel en kan daar dus (veel) hulp bij gebruiken!

Kinderfeestje..!

Hoera, vanmiddag is het kinderfeestje van Jelmer. Op 29 januari acht (8) jaar geworden en dat moet op bijpassende wijze met de buurvriendjes (lees zusterorganisatie De Haan & Martojo) gevierd worden. Let’s pushaway en go for a.. strike!

jelmer uitnodiging (1)

Zin in een nieuwe uitdaging..!

Voor de een is het een (grote) verrassing, voor de ander een verwachte stap in mijn ontwikkeling: ik ga per 1 maart afscheid nemen van Jelmer.

Jelmer is al ruim acht jaar een begrip in het ontwikkelen van jong talent binnen de civiele techniek. Er zijn vele tientallen trainees via Jelmer klaargestoomd en succesvol aan de slag gegaan binnen dit mooie vakgebied. Ik heb vijf jaar mogen meebouwen aan Jelmer en kan met trots zeggen dat we grote stappen hebben gemaakt. En we staan niet stil. En er liggen al weer IMG_5172nieuwe plannen, klaar om uitgevoerd te worden. Voor mij is dat een goed tijdstip om afscheid te nemen van Jelmer. Ik ben toe aan een nieuwe uitdaging en laat graag ruimte voor anderen om Jelmer naar een volgend niveau te brengen.

Per 1 maart verlaat ik dus de organisatie en zal Marc Martojo (eigenaar van Jelmer) mijn werkzaamheden overnemen. Ik heb het volle vertrouwen dat Marc en de Jelmer-collega’s ) de Jelmer-filosofie (woord dat ik vaak en graag gebruik) nog meer inhoud kunnen geven.

Ik heb nog geen precieze plannen wat ik ga doen, maar weet al wel dat ik op zoek ga naar een grotere organisatie met veel dynamiek en veel gedoe (daar hou ik van). Maar.. eerst ga ik even Jelmer afkicken en nagenieten van een hele mooi tijdvak in mijn loopbaan.

PS. Komt gelijk de vraag in mij op of het tijd wordt om te stoppen met mijn blog. Maar.. het lijkt me leuk en spannend om jullie mee te nemen in mijn afkicken-en-nagenieten-en-zoeken-naar-nieuwe-uitdaging-fase dat ik nog even doorga. Ennu.. stoppen kan altijd nog als ik merk dat ik geen lezers meer heb (leve de gebruikersstatistieken).

PS.2. Vorige week heb ik het bericht aan (oud) trainees en goede werkrelaties verteld en de reacties zijn zo leuk/divers/verrassend dat ik nu al weet waar mijn volgende blogpost over zal gaan. Wordt snel vervolgd!

PS.3 Bovenstaande foto heb ik gemaakt van een poster die ophing in het oude-nieuwe en creatieve B-gebouw in Amsterdam. Helemaal mee eens!

Hup, aan het werk

Maandag 29 december. Een gewone werkdag. Voor mij dan. Nou ja.. gewoon.. Het is nogal rustig. Daar heb ik me overigens het hele jaar op verheugd (ik hoor het me zo zeggen “ik werk tussen kerst en Oud & Nieuw hoor, want dan is het zo lekker rustig en kan ik een heleboel doen”) en nu het zover is, vind ik het eigenlijk een beetje.. saai..! Een lege agenda, geen mensen die me willen spreken, 946281geen volstromende mailbox, geen rinkelende telefoon. Gewoon een rustige dag. Oja, wat ik ging ik ook al weer doen dan tijdens deze dagen: jaarplan en begroting maken, ontplofte mailbox bijwerken, ideeënlijst doornemen, beoordelingsgesprekken verwerken en een blogpost schrijven. En ja, dan komt de lange lijst van dingen die ik gedurende het jaar heb opgespaard voor nu. Maar, je raadt het al.. zonder hectiek kan ik niet werken. Help, wat nu..!!? Ik sta bekend om mijn doelgerichtheid, doorzettingsvermogen en discipline, maar juist nu het moet gebeuren laten de drie d’s me in de steek. Wil ik lekker kerst-uitbuiken, Netflixen, Spotifyen en IKEAen net zoals heel Nederland nu doet. Alhoewel.. Van uitbuiken word ik lamlendig en in IKEA is het nu zo druk dat ik daar heel ongelukkig van word. En daarbij.. ik wil helemaal niet doen wat heel Nederland nu doet..! Tjee.. ik voel me ineens stukken beter, dus.. hup, lekker in de actie en geen gezeur. Aan de slag! Ennu.. ik ben heel benieuwd wat ik volgend jaar ga doen. Waarschijnlijk precies hetzelfde als dit jaar. Gewoon aan het werk en er weer heel eventjes (met de nadruk op heel eventjes) over mopperen. ;)) Werk ze!

PS. En de actie blogpost schrijven kan ik nu lekker afvinken. hihi.

Time flies..

Eigenlijk heb ik veel dingen om over te schrijven. Alleen nu nog even de tijd vinden (I know, slap excuus!) om het daadwerkelijk te doen. Wordt snel vervolgd. Nu alvast een plaatje waar ik zelf heel vrolijk van word (zoals ik van heel veel dingen vrolijk word overigens). Met dank aan trainee Jan-Kees de Vries.

Robot