Ojee ojee, het is april en ik ben al ruim een maand niet aan het werk. Tijd genoeg om een blog te schrijven zou je denken. Nou, dat valt behoorlijk tegen. Ik heb het drukker dan ooit. Waarmee dan? (oh help, ik ga al tegen mezelf praten, dat gaat niet goed..) Nou met een heleboel. Zo is gelijk aan het begin van mijn time-out mijn schoonmoeder (die ernstig ziek was, ze had ALS) overleden. Nou, dat werkt beter dan een vakantie om ‘los te komen van het dagelijkse leven’. Alles stond op zijn kop en inmiddels is de rust weer wat wedergekeerd. Alhoewel.. pech komt nooit in eenvoud en dat hebben we gemerkt: een vriend heeft een zware open-hart operatie moeten ondergaan (gescheurde aorta), een moeder van de hockeyclub is in korte tijd ziek geworden en overleden (vanuit mijn hockey-secretaris-rol heb ik een aantal zaken mogen regelen), een boom is tijdens de storm op ons huis gewaaid (niemand gewond) en vorige week heb ik 1,5 uur met pech langs de weg gestaan. De perfecte timing dus om even niet te werken.
Gelukkig gebeuren er ook leuke dingen. Ik heb een eerste aanzet gemaakt tot het opruimen van het huis (mijn Facebook vrienden weten er alles van, de groep Ruilen en gratis afhalen in Hoevelaken overigens ook), doe wat kleine werk-dingen (adviseer FlexCompany over onder andere de marketingstrategie en heb afgelopen vrijdag een strategische sessie gedaan met directie en eigenaren van Over Morgen), reageer alleen op hele leuke vacatures (en daardoor vandaag een leuk
sollicitatiegesprek), heb gezellige feestjes en partijtjes en nu ook tijd om meer aandacht aan kids te kunnen geven. De jongste wordt nu nooit meer te laat opgehaald uit de BSO (nou, bijna nooit..) en de oudste kan gezellig met mij een kopje thee drinken als hij uit school komt. En zoals past bij een pre-puberende zoon: daar heeft hij helemaal geen zin in. Wat ik natuurlijk begrijp als moeder die vroeger ook pre-puber is geweest. Dat ik in de buurt ben vindt hij gelukkig wel heel gezellig. Net als overigens veel andere mensen, zoals op het schoolplein in de supermarkt.
Als ik wil kan ik de hele dag koffie (nog steeds thee in mijn geval) drinken, lunchen en etentjes hebben. Maar dat wil ik niet. Ik blijf een beetje streng. Door de week werk ik mijn lange klusjes lijst af (ja, ik heb nog veel meer tijd nodig om echt los te komen..) en in het weekend.. is het weekend! Lekker. Rust. Bijkomen van mijn time-out.
PS. Mocht je me nu net willen bellen/mailen/appen om met me te gaan koffiedrinken en/of lunchen en/of eten, gewoon doen hoor. En ook als het over werk gaat. Dat vind ik juist leuk. Leve het loslaten en genieten van de vrije tijd. Dat ik daar gewoon niet zo goed in ben, weet ik inmiddels wel en kan daar dus (veel) hulp bij gebruiken!