Ooit vroeg een (inmiddels ex) collega aan mij wat ik zoal de hele dag doe in mijn werk. Ik was zijn leidinggevende en hij legde verantwoordelijkheid af aan mij. Gesprekken gingen altijd over de dingen die hij deed, en dus nagenoeg nooit over wat ik dus uitvoerde. Goede vraag van hem. En eerlijk.. ik moest zelfs goed nadenken over het antwoord. Wat doet een manager/directeur nou eigenlijk de hele dag? Vandaar dat ik deze vraag mezelf nu minimaal twee keer per jaar stel, met de leuke bijkomstigheid dat ik dan altijd weer even aan Alvin mag denken.. Wat doe ik nou eigenlijk de hele dag? En belangrijker nog: zijn dit de dingen waar ik eigenlijk mee bezig zou moeten zijn? Aj.. en dan wordt het lastig.. Nou.. eigenlijk niet lastig, maar vooral confronterend.. Zeker sinds ik vanaf juni dit jaar twee banen heb.
Ik besteed nu heel veel tijd in het verkrijgen van informatie (heel veel praten en luisteren), probeer genoeg aandacht te geven aan ‘mijn mensen’ (lukt niet), neem veel ‘on the spot’ beslissingen, probeer twee overvolle mailboxen bij te houden en onderteken stapels contracten (goed teken overigens) en facturen. Uiteraard houd ik contact met klanten (te weinig), wil ik ‘op de thee’ bij zowel onze trainees (Jelmer) als professionals (De Haan & Martojo) en probeer ik de eigenaren tevreden te houden. En dan heb ik nog (geen uitputtende reeks): de jaargesprekken, functioneringsgesprekken, beoordelingsgesprekken, voortgangsgesprekken, jaarplannen, jaarverslagen, managementrapportages, begrotingen & budgetten, overleggen met PVT’s. Alles dus in tweevoud vanwege mijn multi-baan. Thanks Alvin, voor ooit die kritische vraag. Nu ik het allemaal weer even op een rijtje zet, maakt het me een weer een boel duidelijk. Conclusie 1: te veel intern (binnen), te weinig extern (buiten). Tijd voor een reshuffeling van een aantal zaken. En ‘hoe en wat’ ik dat ga doen? Daar ga ik eens goed over nadenken onder de kerstboom de komende dagen. Nou, tijdens de twee kerstdagen dan. De andere dagen ben ik gewoon weer bezig met.. (lees opnieuw vanaf alinea 2.. haha).
Maar.. de voor mij allerbelangrijkste vraag stelde Alvin me overigens niet: vind je het leuk wat je doet? En daar kan ik een heel simpel en eenduidig antwoord op geven: JA, heel leuk. Gelukkig..
Fijne feestdagen!
NB (31 december 2012): Leuk, leuk. Alvin heeft mijn blog gelezen en ik krijg via Facebook het volgende berichtje: Heeeel erg leuk Ester. Grappig om te lezen dat die vraag je nog steeds op een positieve manier bezighoudt. Bij mij gaan de ogen glinsteren zeg je als ik het over reizen heb en jij straalt helemaal als je het hebt over de dingen die je doet en van geniet. Je werk was en is een van die dingen. Lijkt me dan overbodig om nog de vraag te stellen of je ervan geniet of leuk vindt, toch?
Ester van Heuven's Blog 